بیقرارم

از تو که دور میشوم

در راه

     تو را بیشتر از زمانی میبینم

                                      کـــــــــــــــــه

به آغوشت کشیده ام

همه تو اند

و تو غائب از دیدار

💫⬅به زمین مینگرم

چه کوچک بشمار می آید وقتی خودش را فرش زیر پاهایت کرده است

💫⬅به دریا مینگرم

میبینم چه حقیرانه تشنه قطره ای از محبتت شده

💫⬅به آسمان مینگرم

که چه مفتخر است که شده همچو چتری بالای سرت

             ابرها را میبینی؟؟

   که در شوق دیدارت شبانه روز اشک میریزند!!

   تا بحال لبخند گلها را دیده ای؟

   و میدانی چرا سر از خاک بیرون می آورند؟!

آری

      تا ببینند گلستانی که تو باشی

و دیگر

      کلامی ندارم وقتی ادبیات نیز به سکوت از توصیفاتت مینشیند!!!!!!!!